Deze vrijdag heb ik weer modelgetekend bij de groep van Pieter. Het ateliergebouw waarin we werken is een oude school in de Tweede Boerhaavestraat. Grote verrassing, want wat blijkt: in dit gebouw zat vroeger het Mathematisch Centrum, de voorloper van het huidige Centrum voor Wiskunde en Informatica. Als ik dit memoreer bij de koffieautomaat op mijn werk, vertellen emeriti Jaap Korevaar en Tom Koornwinder dat zij hier beiden nog gewerkt hebben — de ene één jaar, de ander zelfs tien jaar. Voortaan vertel ik vrijdagsmiddags dat ik afreis “naar het Mathematisch Centrum” om te gaan “modelleren”. Klinkt dat niet reuze interessant?
Maand: februari 2014
Verdrinken in de tijd
Vanmiddag heb ik model getekend bij een voor mij nieuwe groep: ateliergenoten van Pieter in Amsterdam. Op klein formaat: met 6B-potlood in een schetsboek. Eerst een paar korte standen om erin te komen, daarna standen van twintig minuten, afsluitend één stand van een heel uur. Na afloop de resultaten bekijkend zijn de korte standen het best gelukt, want het meest spontaan. Toch blijf ik het een raadsel vinden: waarom lukt een tekening waar ik vijf minuten over doe beter dan een tekening waar ik twintig minuten de tijd voor heb?
Geen idee
Deze maand ben ik bezig met mixed media, zoals dat zo mooi heet: het door elkaar heen gebruiken van verschillende technieken. Daar een zootje van maken is niet zo moeilijk. Iets moois maken valt tegen, dat vraagt meer beheersing dan ik dacht en ook meer beheersing dan ik bezit. Onderstaande tekening is gefabriceerd met aquarel, fineliner, gewassen inkt en een zwarte woodie. Op zich vind ik deze tekening best toonbaar, maar toch mist die iets dat de tekeningen van Saul Steinberg wel hebben, namelijk dat de gekozen techniek passend is bij het onderwerp. Waarom koos ik voor waterverf? Waarom pakte ik die fineliner? Daar had ik eigenlijk geen idee bij, en gek genoeg heb ik dat nog steeds niet.
Technieken mengen
Een maand niet getekend. Deze week weer gretig begonnen, met als voornemen om zoveel mogelijk technieken door elkaar heen te gebruiken. De inspiratie daarvoor kwam van deze tekening van Saul Steinberg, geniaal tekenaar die vooral bekend geworden is door zijn cartoons in The New Yorker. Dit voorbeeld was natuurlijk veel te hoog gegrepen. Onderstaande tekening is — ofschoon zwart-wit — misschien het beste resultaat van de avond: gewassen inkt, pen en potlood.