Vanavond nieuw speelgoed om uit te proberen: een grafietstaaf van het formaat XL candy bar. De ‘stift’ is moeilijk aan te sturen, voelt bonkig en ontbeert een duidelijke punt. Grafisch lijkt dit materiaal een beetje op Siberisch krijt, maar is minder zwart en glijdt beter, toch als grafiet. Na bestudering van de opdruk blijkt dat het materiaal met water uitwasbaar is. Dat is iets voor een volgende keer. Onderstaande tekening is de laatste van de avond. Het model (nog een jongen) leert voor beveilingsmedewerker en dat toont. Doordat de grafietstaaf zo moeilijk aan te sturen is (als tekenaar heb je geen zicht op de punt), krijgt de tekening een zoekende kwaliteit die het voor mij spannend maakt: zacht versus bonkig.
Ian, 50 x 65 cm