Op schildervakantie in Italië moest ik er een beetje inkomen. Het begin was moeizaam, pas op dag 3 was ik lekker aan het schilderen. Stiekem hoop ik dan dat het de volgende dag net zo goed (of beter) gaat. Helaas lukte dat van geen kanten: de volgende dag was vooral een gevecht tegen de verf en tegen mezelf. De vijfde en laatste dag ging het gelukkig weer beter. We zochten een schilderplekje in Torsoli, een gehuchtje om de hoek van onze vakantievilla Borgo Castagnoli. Naar beneden lopend vonden we een prachtig weggetje met cypressen, hun voeten in de bloeiende brem. Vanaf dat punt liep het gesmeerd. De compositie stond vlot. Het schilderij liet zich makkelijk opbouwen in toon en in kleur, schraal schilderend op een wit ondergrondje. De divisionistische kleurentechniek (de opdracht van deze schilderweek) zit er minder strak in dan in mijn schilderij van twee dagen eerder, maar toch zijn in de cypressen sporen van blauw en paars te bespeuren. Het meest tevreden ben ik met de schaduwen op de weg: die zijn geschilderd met de kleur van de weg vermengd met een beetje van de contrastkleur op de kleurencirkel (tip van Herman, volgens hem deden de Impressionisten dat zo). Het effect is dat het licht en schaduw van de weg bij elkaar horen, en dat is mij nog niet eerder zo goed gelukt.
Cypressen in de bloeiende brem (olieverf, 40 x 50 cm)
