De drijvende kracht achter de tekenavonden in de kapel van het Egmondse Karmelklooster is Frits, al dertig jaar lang. Hij regelt ook de modellen. Per keer zijn dat er twee: een portretmodel én een naaktmodel. Soms laten de modellen afweten. Als het portretmodel niet opdaagt, springt meestal een tekenaar in. Vaak is dat Chiel, maar ook Maurice heeft al twee keer gezeten. Deze keer kon Frits er niet onderuit en ging hij zelf zitten. Onderstaand portret is mijn beste resultaat. Ik ben prima tevreden: het is een vlotte, goed gelijkende tekening geworden (een eerdere poging leed aan het omgekeerde). Voor degenen die Frits niet kennen: in zijn hoofddeksel moet je je niet vergissen. Dat is geen alpinopet, maar een heuse Baskische baret.
Frits, 50 x 65 cm
