Het portretmodel van vanavond heeft een bijzonder geproportioneerd gezicht, dat meer dan eens door ons getekend is. Mij lijkt het altijd alsof haar gelaat iets Romeins heeft: voorhoofd, neus en kin lijken recht boven elkaar te liggen, de kaaklijn daar bijna loodrecht op. Haar krullen maken het beeldhouwwerk af. Al tekenend verbaas ik me over de ogen. Ik moet regelmatig naar voren lopen om het naar mij toegekeerde oog te bestuderen. Hoe goed ik ook kijk, ik kan maar slecht begrijpen hoe het in elkaar zit, vooral het gedeelte bij de traanklier waar het bovenste en onderste ooglid om het oog heen krullen. Aan de onderstaande tekening kun je misschien zien dat ik daar hard aan gewerkt heb.
No photo found.