Vóór de pauze van deze tekenavond worstelde ik met een moeilijke stand waar ik niet uitkwam. Tot wel vijf keer heb ik het geprobeerd – om moedeloos van te worden. Uiteindelijk ben ik maar gaan verzitten. Na de pauze lukte het gelukkig om een paar karakteristieken van het model te ‘vangen’, zie onderstaande tekening. Alleen zat ik op het allerlaatst te prutsen met de haarwrong in de nek, die daardoor te veel aandacht ging vragen. De schaduwvlek tegen de voorkant van het gezicht bracht de tekening gelukkig weer in evenwicht. Eindelijk krijg ik dit spelletje een beetje onder de knie.
Marjolijn (50 x 65 cm)