Doorwerkend op mijn “All in the family”-serie, was ik van plan om hetzelfde thema nog een keer op te pakken, maar dan op andere formaten: 30 x 40 cm en 80 x 80 cm. Van het grotere formaat is niets terecht gekomen. Van het kleine formaat heb ik zes schilderijtjes weten te maken, waarvan ik er vooralsnog drie publiceerbaar acht.
Blog
All in the family
De afgebeelde schilderijen verbeelden elk een verhaal: een stukje familiegeschiedenis gezien door de ogen van mij en mijn broers en zussen. Daartoe heb ik mijn vijf broers en zussen geïnterviewd. Dat heeft zes verhalen opgeleverd over ons en het gezin waarin we zijn opgegroeid. De resulterende schilderijen zijn te zien als familieopstellingen, per broer of zus een andere opstelling. Het uiteindelijke resultaat zijn zes abstracte schilderijen met figuratieve elementen, zonder verdere uitleg.
Tweeluik
Vorig jaar heb ik geprobeerd om met beeldend kunstenaar Liesbet Tol schilderijen te produceren door echt samen te schilderen. Dat wil zeggen, tegelijk, elk met een kwast, voor hetzelfde doek. Wel met enige bedachtzaamheid, dus grofweg om en om een kwaststreek of een stukje invullen. Het was spannend om te doen, maar de resultaten vielen een beetje tegen: te harmonieus, te bedacht. Eén schilderij werd door Liesbet gered: uit het midden werd een vertikale strook weggesneden, waardoor het onderstaande tweeluik overbleef dat spannend genoeg is om hier te tonen. Het is niet zo dat de één het linkerdoek geschilderd heeft en de ander het rechter — beide delen zijn wel degelijk door ons beiden geschilderd.

Oranje-wit
Oranje-wit is de naam van meer dan één sportclub, met uiteraard shirts in die kleur. Voor mij is oranje-wit een ideale smaakcombinatie. Mijn favoriete fabieksijsje is de split (roomijs gehuld in een laagje waterijs met sinaasappelsmaak) en karnejus (een 50/50-mix van karnemelk met sinaasappelsap) is in de zomer een favoriete dorstlesser. Dat was voor mij aanleiding om onderstaande schilderijtjes te maken. Er komt nog één schilderijtje bij in dezelfde categorie: rabarber/slagroom-fool, een heerlijk dessert van half-om-half rabarbar met slagroom.
Ik slaap stukjes
Er zijn mensen die altíjd goed slapen. Dat is echt wel iets om jaloers op te zijn. Zelf slaap ik niet altijd goed, mijn vriendin evenmin. Als dat het geval is, zegt zij desgevraagd: “Ik heb stukjes geslapen”, waarmee bedoeld wordt dat zij niet aan één stuk geslapen heeft. Voor mij was dat de inspiratie voor onderstaande twee schilderijen.
Portret in olie
Dit schilderjaar 2022-2023 heb ik me proberen te bekwamen in portretschilderen in olieverf. Live, naar een portret dat zit. En alla prima, dus in één zit van één uur en drie kwartier. Dat viel niet mee. Eén keer had ik het gevoel dat ik “het” te pakken had, maar dat gevoel toonde zich niet bestendig, de volgende keer was ik “het” weer kwijt. Het blijft een gevecht: tegen de gelijkenis, de toonwaarden, de kleur. Uiteindelijk gaat het maar om één vraag: of het een interessant, sprekend portret geworden is.
Ter Coulster
Voor een nieuw, historisch werk over het voormalige kasteel Ter Coulster in Heiloo heb ik twee illustraties gemaakt. Samen met twee illustraties uit een eerder verschenen boek over Witte Kerkje van Heiloo sta ik met vier illustraties in het boek “Ter Coulster, kasteel en landgoed, domein van betekenis in Heiloo” (2023). De illustraties betreffen zaken waarvan de auteur/historicus/dorpsgenoot Jaap de Graaf weet dát ze bestaan hebben, maar waarvan illustraties ontbreken. Dat is waar ik in beeld kom: om illustaties te verzinnen. In dit geval ging het om een korenmolen die rond 1450 in Oesdom zou hebben gestaan en om een paar gebouwtjes die rond 1880 op het landgoed Ter Coulster gestaan hebben.
Haventreurnis
Het tangofestival van Alkmaar wordt georganiseerd door stichting TangoArt. Op de open toegankelijke zaterdagmiddag is er altijd tangomarkt waar ik sta met mijn werk. Deze editie, die van september 2022 had ik bedacht schilderijen te maken in plaats van tekeningen. Dit was mijn concept: vierkant formaat, per schilderij één tangotekst uitgebeeld door liedelementen te verbeelden en daarin een danspaar af te beelden. Het danspaar danst als het ware dan in het lied en verbeeldt wat de kijker ook zou kunnen waarnemen, als hij/zij op het lied zou dansen. Hieronder ziet u de oogst van dit jaar.
Zijkant
Deze avond was de tweede Egmondse tekenavond in de periode tussen de eerste en tweede Covid 19-golf. Het was meteen ook de laatste, al wisten we dat toen nog niet. Shirley was het model, zij vond het, net als wij, leuk er even tussenuit te zijn. Het was druk, want we deden alleen portret- en geen naaktmodel. Mijn eerste tekening viel niet lekker uit. Voor de tweede ging ik op een ander, rustig plekje zitten, helemaal aan de zijkant. Met dit portret ben ik best tevreden. Het is gelijkend, maar ik ben vooral blij met de toonbeheheersing in de schaduwen. Er is altijd de verleiding om in de schaduwen ook stukken wit te laten, dat is mij nu niet overkomen.
Mimmo Paladino
Op zoek naar de inspiratiebronnen van Marten Tissing kwam ik uit op een ander lid van de Italiaanse Transvanguardia, Mimmo Paladino (Paduli, 1948). Deze Mimmo Paladino is een productief schilder en beeldhouwer, met een beeldtaal die rijker is dan die van Nicola de Maria of Marten Tissing. Zijn werk lijkt een mythisch humanistische grondslag te hebben die aansluit bij de (Romeinse) geschiedenis van Italië. Dat uitgangspunt spreek mij op zichzelf niet zo aan, maar zijn werk is sterk en divers, zie bijvoorbeeld ook deze prachtig gestileerde paardenbeelden.