Atelier Schilderwille

Chris Zaal tekent en schildert

Blog

Oranje-wit

Gepost op by Chris in ExperimenteelReageer op Oranje-wit

Oranje-wit is de naam van meer dan één sportclub, met uiteraard shirts in die kleur. Voor mij is oranje-wit een ideale smaakcombinatie. Mijn favoriete fabieksijsje is de split (roomijs gehuld in een laagje waterijs met sinaasappelsmaak) en karnejus (een 50/50-mix van karnemelk met sinaasappelsap) is in de zomer een favoriete dorstlesser. Dat was voor mij aanleiding om onderstaande schilderijtjes te maken. Er komt nog één schilderijtje bij in dezelfde categorie: rabarber/slagroom-fool, een heerlijk dessert van hamf-om-half rabarbar met slagroom.

Ik slaap stukjes

Gepost op by Chris in Experimenteel1 reactie op Ik slaap stukjes

Er zijn mensen die altíjd goed slapen. Dat is echt wel iets om jaloers op te zijn. Zelf slaap ik niet altijd goed, mijn vriendin evenmin. Als dat het geval is, zegt zij desgevraagd: “Ik heb stukjes geslapen”, waarmee bedoeld wordt dat zij niet aan één stuk geslapen heeft. Voor mij was dat de inspiratie voor onderstaande twee schilderijen.

Portret in olie

Gepost op by Chris in Portret1 reactie op Portret in olie

Dit schilderjaar 2022-2023 heb ik me proberen te bekwamen in portretschilderen in olieverf. Live, naar een portret dat zit. En alla prima, dus in één zit van één uur en drie kwartier. Dat viel niet mee. Eén keer had ik het gevoel dat ik “het” te pakken had, maar dat gevoel toonde zich niet bestendig, de volgende keer was ik “het” weer kwijt. Het blijft een gevecht: tegen de gelijkenis, de toonwaarden, de kleur. Uiteindelijk gaat het maar om één vraag: of het een interessant, sprekend portret geworden is.

Ter Coulster

Gepost op by Chris in VerhalendReageer op Ter Coulster

Voor een nieuw, historisch werk over het voormalige kasteel Ter Coulster in Heiloo heb ik twee illustraties gemaakt. Samen met twee illustraties uit een eerder verschenen boek over Witte Kerkje van Heiloo sta ik met vier illustraties in het boek “Ter Coulster, kasteel en landgoed, domein van betekenis in Heiloo” (2023). De illustraties betreffen zaken waarvan de auteur/historicus/dorpsgenoot Jaap de Graaf weet dát ze bestaan hebben, maar waarvan illustraties ontbreken. Dat is waar ik in beeld kom: om illustaties te verzinnen. In dit geval ging het om een korenmolen die rond 1450 in Oesdom zou hebben gestaan en om een paar gebouwtjes die rond 1880 op het landgoed Ter Coulster gestaan hebben.

Haventreurnis

Gepost op by Chris in TangoReageer op Haventreurnis

Het tangofestival van Alkmaar wordt georganiseerd door stichting TangoArt. Op de open toegankelijke zaterdagmiddag is er altijd tangomarkt waar ik sta met mijn werk. Deze editie, die van september 2022 had ik bedacht schilderijen te maken in plaats van tekeningen. Dit was mijn concept: vierkant formaat, per schilderij één tangotekst uitgebeeld door liedelementen te verbeelden en daarin een danspaar af te beelden. Het danspaar danst als het ware dan in het lied en verbeeldt wat de kijker ook zou kunnen waarnemen, als hij/zij op het lied zou dansen. Hieronder ziet u de oogst van dit jaar.

Zijkant

Gepost op by Chris in PortretReageer op Zijkant

Deze avond was de tweede Egmondse tekenavond in de periode tussen de eerste en tweede Covid 19-golf. Het was meteen ook de laatste, al wisten we dat toen nog niet. Shirley was het model, zij vond het, net als wij, leuk er even tussenuit te zijn. Het was druk, want we deden alleen portret- en geen naaktmodel. Mijn eerste tekening viel niet lekker uit. Voor de tweede ging ik op een ander, rustig plekje zitten, helemaal aan de zijkant. Met dit portret ben ik best tevreden. Het is gelijkend, maar ik ben vooral blij met de toonbeheheersing in de schaduwen. Er is altijd de verleiding om in de schaduwen ook stukken wit te laten, dat is mij nu niet overkomen.

Shirley, 50 x 65 cm

Shirley, 50 x 65 cm

Mimmo Paladino

Gepost op by Chris in MuseumbezoekTagged Reageer op Mimmo Paladino

Op zoek naar de inspiratiebronnen van Marten Tissing kwam ik uit op een ander lid van de Italiaanse Transvanguardia, Mimmo Paladino (Paduli, 1948). Deze Mimmo Paladino is een productief schilder en beeldhouwer, met een beeldtaal die rijker is dan die van Nicola de Maria of Marten Tissing. Zijn werk lijkt een mythisch humanistische grondslag te hebben die aansluit bij de (Romeinse) geschiedenis van Italië. Dat uitgangspunt spreek mij op zichzelf niet zo aan, maar zijn werk is sterk en divers, zie bijvoorbeeld ook deze prachtig gestileerde paardenbeelden.

Mimmo Paladino, Senza titolo, 2006

Mimmo Paladino, Senza titolo, 2006

Nicola de Maria

Gepost op by Chris in MuseumbezoekTagged Reageer op Nicola de Maria

Na mijn bezoek aan de tentoonstelling van Marten Tissing werd ik nieuwsgierig naar zijn inspiratie: hoe komt zo’n nuchtere, Groningse schilder aan een dergelijke poëtisch/spirituele inslag? Een van zijn inspiratiebronnen was Nicola de Maria, een Italiaans schilder met een beeldentaal vrijwel identiek aan die van Tissing. Wie was eerst, zo vraag je je af? Het oeuvre van De Maria lijkt groter en veelomvattender dan dat van Tissing. Nicola de Maria (1954, wonend en werkend in Turijn) was afgestudeerd in de medicijnen toen hij gegrepen werd door de schilderkunst. Zijn werk verbeeldt een fantastische en kleurenrijke wereld die bevolkt wordt door meetkundige figuren en tekens [bron: https://mucciaccia.com/en/nicola-de-maria]. In zijn interviews bezigt hij dezelfde taal als Tissing: veel verwijzingen naar spiritualiteit en een gelovig soort poëzie. Het blijft toch een vreemd proces, dat schilderen: hoe je van een idee naar verf-op-doek komt en er achteraf weer een verhaal over vertelt. Voor mijn gevoel heeft het een niet zoveel met het ander te maken…

Nicola de Maria, Astri fatati sentimentali, 2009

Nicola de Maria, Astri fatati sentimentali, 2009

Mysticus

Gepost op by Chris in PortretReageer op Mysticus

De corona-lockdown kwam de vrijdag hierna, maar deze maandagavond wisten we nog van niets. Jurriaan zat model. Zijn vrouw zit soms ook model, en beiden zijn ze hardstikke aardig en super relaxed. Jurriaan is altijd met muts en baard, als een moderne mysticus. Over zijn portret hieronder ben ik prima tevreden: het is in een behoorlijke vaart gemaakt, dat is te zien, maar het líjkt ook. Verder ben ik tevreden over de ogen (niet te precies) en hoe de muts helemaal over zijn hoofd gezakt zit. Als ik nog een verbeterpuntje mag noemen, zou dat de toonbeheersing zijn, met name in de schaduwen. Maar ik moet niet te veel zeuren, want die tekenavonden moeten eerst maar snel weer terugkomen.

Jurriaan, 50 x 65 cm

Jurriaan, 50 x 65 cm

Carnaval

Gepost op by Chris in PortretReageer op Carnaval

Het was carnaval. Het portretmodel had wat leuks voor ons bedacht. Ze kwam aanzetten in carnavals-outfit: een olijk Tiroler hoedje compleet met veer, een frivole slinger om haar nek. Onwetend van wat er zich in Brabant afspeelde, waanden we allemaal het coronavirus nog alleen in de Chineese provincie Hubei. Het resultaat van die tekenavond is onderstaande tekening. Ik ben niet ontevreden: het portret lijkt, de oogopslag is goed getroffen (iets waar ik hard op studeer). Voor mijn doen heb ik best lang aan dit portret gewerkt. Dat toont met name in de organisatie. Er is veel uitgewerkt. Daardoor is mij niet meer duidelijk waar de focus ligt. Dat kan ik natuurlijk proberen om achteraf te corrigeren, maar liever zou ik willen dat ik daar al tekenend op aan kan sturen. Maar hoe moet dat? Ik heb wel eens gelezen dat je dan een plan moet hebben. Wat zou in dit geval het plan geweest moeten zijn?

Ria, 50 x 65 cm

Ria, 50 x 65 cm