Blog

Het portretmodel van vanavond is, op speciaal verzoek van Frits, een van de andere tekenaars. Normaal tekent Maurice model, nu zít hij portret. Onderstaande tekening is mijn tweede van de avond. Eigenlijk heb ik er weinig op aan te merken. Het is een goed georganiseerd portret geworden: precies en gedetailleerd waar detaillering nodig is, schetsmatiger op de plekken van lagere importantie. De arceringen zijn strak uitgevoerd, met een bijna militaire precisie. Dat is niet helemaal mijn stijl, het gebeurde ongemerkt. Blijkbaar was ik lekker aan het werk?

Maurice, 50 x 65 cm

De organisatie van een portret is de organisatie van de aandacht, de aandacht van de kijker. Het gekke is dat je als tekenaar geen gewone kijker bent. Natuurlijk kijk je wat je doet. Maar je moet ook kijken door de ogen van een ánder, en al rekening houden met díens aandacht. Op zich is onderstaande tekening best geslaagd. De gelijkenis zit er aardig in. Maar op de een of andere manier ben ik te veel los gegaan op het haar. Daardoor heeft het haar een mooie vorm en ruimtelijkheid gekregen, maar wordt daardoor de aandacht weggetrokken van het gelaat. Hetzelfde geldt voor het licht/donker. De nek en blouse zijn niet zo zwaar aangezet, maar het licht/donker in het haar wel en dat trekt ook mijn kijkersoog weg van het gelaat. Of ben ik nu te perfectionistisch?

Zarah, 50 x 65 cm

Deze tekenavond hadden we live-muziek. Het naaktmodel had haar vriendje meegenomen en hij was muzikant. De hele avond hebben we genoten van stuwende Ierse popmuziek. Het was nogal een uitdaging: een model dat niet stilzit, de handen die voortdurend bewegen, die mond die opent om te zingen, de vorm van de gitaar met zijn snaren en hals. Hard werken, dus. Over onderstaande tekening ben ik best tevreden. Veel aandacht heb ik besteed aan het geheel van romp, armen, handen en gitaar, wellicht iets te veel. Daardoor krijgt het hoofd misschien minder aandacht, maar gelukkig is de balans niet zoek. Iets meer context was alleen mooi geweest: bijvoorbeeld iets van de stoel en een schaduw op de achtergrond. Ieder mens heeft toch een schaduw?

Luke singing, 50 x 65 cm

Het ‘portret’ van deze tekenavond is een regelmatig terugkerend model uit het Alkmaarse met een niet eenvoudig te treffen gezicht. Ik heb extra mijn best gedaan, misschien wel omdat ik dit al wist, zie onderstaande tekening. De gelijkenis zit er goed in. Tevreden ben ik vooral met de variatie in de grijzen. En met de focus op het gelaat. Het haar en de kleding heb ik gelaten voor wat het is, dat versterkt heel mooi de aandacht op het gezicht. Ik zie (uiteraard) wel een paar verbeterpuntjes, maar al met al is dit een goed georganiseerd portret geworden.

Annette, 50 x 65 cm

De organisatie van een portret is mijn thema voor dit tekenseizoen. Het aardige daarvan is dat dat niet meer afhangt van de gekozen techniek. Organiseren kan je doen in elke techniek: potlood, inkt, aquarel of wat je maar wil. Alleen had ik beter niet over organisatie kunnen beginnen, want onderstaande tekening valt uiteen in verschillende stukken: het gelaat, het haar en de nek. Aan de achterkant van het haar (bij de donkere stukken) heb ik lang gewerkt en dat toont. Dat trekt de aandacht weg van het gelaat. Het mooiste stuk vind ik nog de kuiltjes van de nek en de schaduwen van de kleding daar omheen. Die zijn het minst doorwerkt en ogen daarom het meest fris. Maar ja, bij een goed georganiseerd portret hoort de aandacht daar niet heen te gaan.

Ria, 50 x 65 cm

Het Egmondse tekenseizoen is weer begonnen. Normaal bedenk ik elk jaar een nieuwe techniek om uit te proberen. Afgelopen jaar was dat zwart-wit in Oost-Indische inkt. Voor het komende jaar had ik geen helder plan: de meeste technieken heb ik eigenlijk wel gehad. Maar een nieuw thema kan ook iets anders zijn dan een techniek, bijvoorbeeld een schilderkunstig aspect als ‘licht/donker’ of ‘ruimtelijkheid’. Toen kwam ik op ‘organisatie’ als thema. Dat klinkt misschien wat vaag, maar een tekening of schilderij moet je organiseren, hetgeen zoiets betekent als dat je de verschillende elementen moet laten samenwerken tot één totaalbeeld. Onderstaande tekening is georganiseerd via een arceertechniek in potlood, die in het gelaat gedetailleerder uitgewerkt is dan in de rest van de tekening. Dat werkt op zich mooi, alleen kan het oog net iets meer nadruk gebruiken.

Daniëlle, 50 x 65 cm