Atelier Schilderwille

Chris Zaal tekent en schildert

Categorie: Portret

Beperkt palet

Gepost op by Chris in PortretTagged Reageer op Beperkt palet

De modeltekenavonden die ik frequenteer in Egmond aan den Hoef worden verrekend via een soort strippenkaartsysteem. Gemiste keren worden ook afgestempeld, maar je mag ze op een andere avond inhalen. Vandaar dat ik weer aan het portretschilderen ben. Mijn portretten van de afgelopen twee weken waren niet echt toonbaar, maar dat was omdat ik tegen mijn eigen regels zondigde. De kunst is namelijk om het palet beperkt en de kleuren zuiver te houden. Deze woensdagavond lukte dat wel — met een palet van citroengeel, gele oker, cadmiumoranje, vermiljoen rood en veronese groen.

Ron, 48 x 60 cm (verkocht)

Ron, 48 x 60 cm (verkocht)

De appel en de boom

Gepost op by Chris in PortretTagged 1 reactie op De appel en de boom

Toch nog maar een schilderij ingeleverd voor de kerstexpositie van de lokale teken- en schildervereniging. Ik kwam uit bij een olieverfportret dat ik dit voorjaar gemaakt heb bij één van de clubavonden. Het was even zoeken want het doekje lag opgerold en verweesd op mijn atelierzolder. Met dit portret ben ik best tevreden, want het is gemaakt in één sessie van anderhalf uur; in een flow — alleen de achtergrond is achteraf opgewerkt voor een beter contrast. Het lijkt alsof werken in olieverf mij een stuk natuurlijker afgaat dan in waterverf. Werken met olieverf heb ik voor mijn gevoel geleerd van mijn vader, vroeger, bij het schilderen van deuren en raamkozijnen. Tegenwoordig is mijn vader vooral bezig met aquarelleren. Aan olieverf is hij nog niet echt toegekomen, maar ik heb het gevoel dat dat hem heel goed zou afgaan.

No photo found.

Groots en meeslepend wil ik leven

Gepost op by Chris in PortretTagged , Reageer op Groots en meeslepend wil ik leven

De titel van deze blogpost is een regel van de Nederlandse dichter Hendrik Marsman (1899-1940). Marsman behoorde lange tijd tot het vitalisme, een stroming in de literatuur van de 20e eeuw. Vitalisme betekent zoveel als levensdrift, de drang om intens, vurig en gevaarlijk te leven. Marsman verafschuwde de Nederlandse bekrompenheid. Hij zei ooit: “Holland is en blijft een ellende. Wie hier op de grond stampt, zakt weg in de modder”. Als je in de titel van deze blogpost “leven” door “schilderen” vervangt, dan krijg je iets wat mijn credo zou kunnen zijn. Maar het verschil tussen willen en kunnen is groot, zeker als het aquarelleren betreft. Onderstaande aquarel is het resultaat van de portretavond bij de lokale kleur- en invulvereniging. Mijn medeclubleden zouden deze tekening als gedurfd en wild classificeren. Zelf vind ik het resultaat nog veel te vlakjes.

Inge, 50 x 65 cm

Inge, 50 x 65 cm

Derper

Gepost op by Chris in PortretTagged Reageer op Derper

Het model is een oudere man uit Egmond aan Zee, een ‘derper’ die zich er niet voor schaamt ‘derps’ te spreken. Het gesprek gaat al snel over vis. Hutspot met gerookte poon had hij gegeten: “heerlijk!” Zijn houding vroeg er om als driekwart-figuur afgebeeld te worden, met romp en handen. Van de twee opzetten in waterverf heb ik er eentje weer verprutst, de andere slaagde redelijk. Met een mooi aquarel-ongeluk: het bruin van de stoel dat is uitgelopen in zijn trui (voor de kijker rechts).

Leen, 50 x 65 cm (2013)

Leen, 50 x 65 cm (2013)

Hoedje

Gepost op by Chris in PortretTagged Reageer op Hoedje

Het model is een Friezin die graag hoedjes draagt — vanavond een maritiem modelletje. Mijn project van dit najaar is portret in aquarel, dus ik ga weer aan de slag met waterverf, op twee vellen tegelijk. Eén van de twee vellen wordt ongenadigd verprutst, de andere slaagt redelijk. Aquarel vraagt om beheersing — en dat is aan mij niet echt besteed. De eerste opzet was nog redelijk beheerst (ik kijk af en toe in de boekjes van Charles Reid), daarna wordt het weer een wild gevecht.

No photo found.

Watergevecht

Gepost op by Chris in PortretTagged Reageer op Watergevecht

Na een warme zomer ben ik weer begonnen te tekenen op de donderdagavond bij Tintoretto. Afgelopen voorjaar was ik bezig met portret in olieverf. Het plan voor het najaar was portret in aquarel — en dan het liefst een beetje wild. Voorbereidingswerk: speciale aquarelborden maken, papier opspannen. Op de avond zelf ben ik aan twee vellen tegelijktijd begonnen, om het papier gelegenheid te geven te drogen. Eén poging soepte op het eind helemaal dicht (te veel water), de andere slaagde redelijk, al is het resultaat in mijn ogen nog iets te braaf.

No photo found.