In de kerstvakantie organiseert Frits jaarlijks een modelschildersessie — dit jaar op de een-na-laatste middag van het oude jaar. Om te voorkomen dat ik één doek helemaal dicht ging schilderen, was mijn plan om op twee doeken te gaan werken. Desalniettemin werd één van de twee doeken toch “kapot” geschilderd. Het andere schilderij is mooi open gebleven en daar ben ik best tevreden mee. Vooral ook omdat in mijn hoofd voortdurend een duiveltje allerlei onzinnige dingen loopt te fluisteren: dat ik binnen de lijntjes moet schilderen, dat ik geen stukje doek onbedekt mag laten, dat een schilderij “af” moet zijn.