Voor mijn gevoel loop ik een beetje vast in mijn aquarelstudie. Bij het portretteren wil ik zowel de gelijkenis als ook een bevredigend schilderij. Daar liep ik vanavond tegen aan. Het model was mooi en jong, maar met een bijzondere gezichtsvorm waar ik niet goed grip op kreeg. Het duurde tot aan de pauze voordat ik een redelijke tekening had (vanwege de herfstvakantie waren er weinig tekenaars en kon ik vrijelijk van plek wisselen). Onderstaande aquarel is het uiteindelijke resultaat. Met het portret ben ik niet ontevreden. Toch is de gelijkenis suboptimaal, en het schilderij voor mijn gevoel te stijf: te doorwerkt, niet helder genoeg in de gemaakte keuzes. Over de Mei van Gorter schreef de Groningse dichter Hendrik de Vries ooit: “Korter, korter, korter.” Tegen mezelf zou ik willen zeggen: “Losser, losser, losser.”
Marjolijn, ca. 30 x 40 cm