De maandag voor Prinsjesdag is traditioneel de opening van het tekenseizoen: wekelijks gaan we in het Karmelklooster weer aan de slag met de Egmondse tekenclub. Bij Buitenkunst deze zomer had ik een mislukte poging gedaan om lino te snijden: ik merkte daar dat mijn hersenen maar moeilijk in de grafiekstand te krijgen waren. Als een soort revanche wilde ik dit najaar grafisch gaan werken. Portretten in pure vlakken zwart en wit, dat wilde ik. Hoe dat aan te pakken, daarover had ik slechts een vaag idee: eerst maar gaan tekenen en dan later vlakken opvullen met inkt, krijt of aquarelpotlood, zoiets. Eenmaal aan het tekenen geslagen, durfde ik niet goed de stap naar zwart/wit te maken … en dus bleef ik maar tekenen. Onderstaande tekening, mijn beste van de avond, toont veel grijstonen in plaats van het beoogde pure zwart en wit. Echter, de grijstonen zijn nadrukkelijker dan bij mij gebruikelijk. Dat zie ik dan maar als winst.