De organisatie van een portret is de organisatie van de aandacht, de aandacht van de kijker. Het gekke is dat je als tekenaar geen gewone kijker bent. Natuurlijk kijk je wat je doet. Maar je moet ook kijken door de ogen van een ánder, en al rekening houden met díens aandacht. Op zich is onderstaande tekening best geslaagd. De gelijkenis zit er aardig in. Maar op de een of andere manier ben ik te veel los gegaan op het haar. Daardoor heeft het haar een mooie vorm en ruimtelijkheid gekregen, maar wordt daardoor de aandacht weggetrokken van het gelaat. Hetzelfde geldt voor het licht/donker. De nek en blouse zijn niet zo zwaar aangezet, maar het licht/donker in het haar wel en dat trekt ook mijn kijkersoog weg van het gelaat. Of ben ik nu te perfectionistisch?
Zarah, 50 x 65 cm