Vanwege de zachte, ronde vormen wordt een jong model door tekenaars altijd moeilijk gevonden. Oudere mensen krijgen scherpere lijnen in het gezicht, dat geeft houvast. Het model van vanavond is een jongen van een jaar of veertien: moeilijk dus. Als gevolg van de voorjaarsvakantie was het rustig in de tekengroep, daarom had ik gelegenheid om een frontale pose te doen — normaliter zijn die plekken ‘bezet’. Bij de onderstaande tekening was ik erg aan het worstelen met de gelijkenis: in het begin was die totaal afwezig, terwijl de verhoudingen toch aardig klopten. Pas op het eind verscheen de gelijkenis, geheel onverwacht, als bezoek dat te laat komt en waar je eigenlijk niet meer op rekent. Gelijkenis is en blijft een raadsel: blijkbaar waren mijn verhoudingen wel goed, maar miste licht en donker? Het (volwassen) ‘bruggetje’ boven de neus tussen de wengbrauwen deed het hem, denk ik, maar zeker weten doe ik het niet.
No photo found.