Een paar avonden van deze kerstvakantie zijn opgegaan aan het maken van zwaar gestileerde (lijn)composities, waarin ik elementen van verschillende tangotekeningen probeerde samen te voegen. Bij het drukken leverde dit weinig tot niets op: de lijn van de droge naald bleek te iel, die van de lijmdruk te vet. Helaas pindakaas. Dus maar wat anders geprobeerd. Op hoop van zegen heb ik rechtstreeks, zonder al te veel denkwerk, stukken van bestaande tekeningen overgenomen op een pvc-plaatje. Onderstaande ets is een combinatie van twee tekeningen, gemaakt op verschillende plaats en tijd. De gebruikte droge (kras)naaldtechniek is aardig in balans met de lijmdruk zichtbaar in de vette lijn boven de figuren en de met een varkensharen kwastje uitgepoetste lijmvlakken rechts. Niet te veel nadenken, maar doen — dat is blijkbaar de moraal.