De Koninklijke Prijzen voor de Schilderkunst zijn op 5 oktober toegekend. Prijswinnaars en genomineerden hangen zoals gebruikelijk in het Paleis op de Dam. Het is altijd een leuk en goed georganiseerd evenement (dit jaar een erg mooi boekje) en ik was in de gelegenheid om te gaan kijken. De officiële winnaars hadden niet mijn voorkeur. Wie dan wel? Mijn favorieten waren twee materiaalschilders: Ricardo van Eyk die multiplex panelen dichtplamuurt met wit en grijs en de afgebeelde Inez de Brauw die waterverft op dik in de gips gezette panelen. Haar composities lijken uit de Avenue of de VT Wonen geknipt, maar doen ook denken aan de interieurs van René Daniels of de collages van David Hockney. Er is bijna niet in geschilderd: de zware structuren komen van het gips, de zwart-wit patronen lijken gemarmerd (zo te zien met Suminagashi, een Japanse papiermarmertechniek). Schilderen is uit, blijkbaar?
Inez de Brauw, Migration of order (waterverf, inkt en acryl op gips op panelen, 200 x 250 cm)