Myn heit was twee dagen op bezoek. Het plan was te gaan schilderen in de bollenvelden, maar het was nog te koud. Zoveel was er trouwens nog niet te zien: de hyacinthen bloeiden, maar de meeste tulpen nog niet. Dus hebben we alleen wat getekend en foto’s gemaakt. Thuis zijn we op basis van één van die foto’s gaan schilderen, hetgeen op een natuurlijke manier uitgroeide tot een schilderlesje. De eerste poging van mijn vader werd veel te vlak en ongeïnspireerd, doordat hij alleen maar naar de foto op zijn nieuwe iPad keek, en niet naar zijn schilderijtje. Daarna demonstreerde ik wat er schilderkunstig allemaal in de bewuste foto te beleven viel: met één kwaststreek schilder je honderduidend bloemen ineen, dus die moet je niet één voor één proberen te schilderen. Maar met verf kun je wel verschil maken, sterker nog, dat móet. Daarna deed mijn vader een nieuwe poging, met onderstaand schilderijtje als resultaat. Het is in één keer gemaakt, met de iPad dicht en vanuit een geheel andere mindset. Ik heb hem uitgebreid gecomplimenteerd, want hier heeft hij zichzelf overtroffen. En mij ook!
Ype Zaal, Bollenvelden bij Wimmenum (18 x 18 cm)