Werken met gewassen inkt is niet eenvoudig. Ik gebruik meestal twee of drie potjes inkt in verschillende verdunningen, maar het beheersen van de toonwaarden blijft lastig. Oostindische inkt droogt op en is dan niet meer uitwasbaar: toonvlakken worden snel te licht of te donker. Bovendien wordt het bij mij altijd een kliederboel: de inkt spettert en druipt dat het een lieve lust is. Gelukkig is er bister. Bister is een bijzonder materiaal. Het is een noteninkt die ook na droging nog makkelijk uitwast. Bister wordt gemaakt uit notenklontjes (gebrande walnootschalen en Arabische gom) die je moet oplossen in water. Met bister getekende lijnen laten zich verwassen tot prachtige toonvlakken. Met behulp van een kwastje en potje water verandert een bistertekening vliegensvlug in een schilderij met krachtige licht- en donkereffecten. Inktspetters en druipers zijn geen probleem, want makkelijk weg te wassen. Als je Oostindische inkt gewend bent, voelt werken met bister bijna als valsspelen. Eén probleem: bister schijnt niet lichtecht te zijn, al heb ik daar zelf nog nooit wat van gemerkt.
No photo found.