Mijn plan dit najaar was grafisch te gaan werken: puur zwart en wit. Deze tekenavond was mijn tweede poging. Helaas begon ik anders, met potlood, en zo eindigde ik ook, in vijftig tinten grijs. Van de potloodtekening wilde ik overschakelen op zoiets als Oost-Indische inkt, maar dat punt bereikte ik nooit. Hoe is dat mogelijk? Ben ik zo bang? Ben ik zo’n schijterd? Wel een beetje misschien. De angst is die voor het onbekende. In potlood kan ik uit de voeten, dat voelt veilig. Over te gaan op puur zwart/wit zoals mijn bedoeling was, is te spannend. Ik heb dat nog nooit gedaan. Ik weet niet hoe het werkt, ik weet niet wat eruit komt, of het wel een mooie tekening wordt. Misschien wordt het wel een misbaksel en eindig ik met niks. Zulke gedachten spoken onbewust door mijn hoofd. Dus bleef ik vanavond onbedoeld en een beetje schijterig op veilig terrein, zie onderstaande tekening. Volgende week: nieuwe ronde, nieuwe kansen.
José, 50 x 65 cm