Van collega-schilder Frits kreeg ik een cadeautje: een pop can pen. Dat is een zelfbouw-tekenpen met een groot inktreservoir, gemaakt uit bierblikjes-blik. Die van mij was door Frits al in elkaar gezet. Met deze tekenpen zou je flink lang achter elkaar door kunnen tekenen, veel langer dan met een gewone pen. Een goede aanleiding om van de houtskool af te stappen. Zo gezegd, zo gedaan: vanavond ben ik flink in de weer geweest met pen, water en inkt. Wat bleek: de pop can pen was geen succes. Met portrettekenen staat mijn tekenbord bijna rechtop op de ezel en daardoor de pop can pen bijna horizontaal. De inkt loopt er dan aan alle kanten uit, behalve aan de goede. Ik ben maar verder gegaan met een zelfgesneden bamboe-pen. Zo’n rietpen moet je alleen om de haverklap in de inkt dopen. Maar is dat eigenlijk niet beter? Voor het kijken, voor de concentratie?
No photo found.