Vanavond de tweede sessie van mijn olieverfschets-experiment. De ondergrondjes had ik in de rauwe sienna gezet, in de hoop de kleur van de ondergrond ook als middentoon te kunnen gebruiken. Dat lukte niet helemaal, want de rauwe sienna was erg licht – lichtgevend oranje bijna. Als schaduwtoon had ik turquoise genomen. Dat turks blauw werkt prachtig samen met de rauwe sienna, het alizarine rood en de gebrande omber. Wat moeilijk blijft, is de dosering van het wit. Hoe minder wit, hoe beter. In de onderstaande schets is dat best aardig gelukt — het allerwitste wit is daar vermeden.