Het portretmodel van vanavond had een mooie gebeitelde kop. Daar ging ik ging eens lekker voor zitten. Van te voren had ik dit vrolijke filmje van Cesar Santos gezien, waardoor ik mij extra bewust was van de proporties van een mensenhoofd. Doordat het model vrijwel kaal was, was de bolle vorm van het (achter)hoofd mooi te zien. Het lukte wonderwel om mijn plan, een portrettekening in puur zwart-wit, door te zetten. Ik begon met een ondertekening in potlood, daarna kwam het inkten met Oostindische inkt. Tijdens het inkten is het bijzonder om te zien hoe de potloodstreken door de zwarte inkt vrijwel onmiddellijk naar de achtergrond gedrukt worden. Met het afgebeelde resultaat ben ik prima tevreden, vooral met de vette schaduwen en de ontbrekende kaaklijn rechts, al zie ik natuurlijk altijd verbeterpunten. Het meest van al ben ik blij dat ik mij in zwart-wit kan uitdrukken zonder in het grijs te vluchten. Dat het onderhavige portret bijna een striptekening geworden is neem ik maar voor lief – dat is meer een gevolg van de manier van werken dan dat het in mijn bedoeling lag.
Ralph, 50 x 65 cm