De laatste keer portrettekenen voor de kerst. Van de vier houtskooltekeningen die ik maakte, is de laatste de enige die ik durf te tonen. Deze tekening bevat nogal wat tegenstellingen die er per geluk of ongeluk ingekomen zijn: het contrast tussen de precieze vorm van het profiel en de springerigheid van het haar; de rondgaande beweging rond het stilstaande schaduwvlak achter de kin; de scherp getekende lijnen die contrasteren met de uitgepoetste delen en last but not least de afwisseling tussen de lichte en donkere partijen. Misschien is het wishful thinking, maar ik denk dat vooral dat laatste effect de tekening iets schilderachtigs geeft. Iets om te onderzoeken?