Bij het opwerken van mijn tekeningen gaat wel eens wat mis. Onderstaande tekening is gemaakt ergens in een tangosalon eerder dit jaar. Het ging mij om het vastleggen van de abrozo (de tango-omhelzing). De tekening was oorspronkelijk een kale lijntekening. Mensen die mijn tekeningen bekeken vonden het mooier (want realistischer?) als de figuren ingevuld werden met schaduw (zie bijvoorbeeld deze tekening). Flexibel als ik ben, ging ik dit dus doen: de lijnen uitwassen met een kwastje met water. Maar wat bleek: in dit geval was het resultaat niet om aan te zien, althans dat vond ik zelf. Geen idee waar dit aan lag. Aan het papier dat niet mooi waste? Dat ik de tekening te lang geleden gemaakt heb, waardoor ik geen clou had bij de invulling? Het werk was al ingelijst om te exposeren, maar bij nader inzien heb ik het bewuste eindresultaat toch afgekeurd. Mislukt. Verprutst.
Iets later kreeg ik een ingeving hoe ik de tekening kon hergebruiken: deze tegen het raam plakken, daar overheen een wit vel tekenpapier geplakt en de originele lijntekening redden door deze over te trekken. Zo gezegd, zo gedaan. Op onderstaande (overgetrokken) tekening is alleen de achtergrond ingevuld, terwijl de klare lijn van de originele tekening overeind blijft. Het succes ervan is beperkt. De ingevulde tekeningen verkopen en de abstractere niet. Maar er is tenminste één iemand anders die de abstractie van dit soort tekeningen kan waarderen (dankjewel, Anita).
Abrazo, ca. 12 x 15 cm, pen en inkt