Als experiment teken ik met een optisch hulpmiddel, de NeoLucida. Is dat erg? Zelf vind ik van niet. Maar vanuit mijn omgeving krijg ik nogal wat commentaar. Bijvoorbeeld “dat het eigenlijk valsspelen is”. Complimenteuzer: “dat ik zoiets niet nodig heb.” En een stukje serieuzer: “dat ik daarmee mijn losheid verlies.” Het grappige is dat ik het zelf heel anders ervaar. Dit instrument is voor mij een leuk stukje speelgoed. Inderdaad kan ik prima zónder, maar mét ervaar ik for the time being als een verrijking. En tijdelijk mijn losheid loslaten, is dat ook niet een vorm van losheid?
Sonja (12 x 14 cm)