Met Els, Inge, Herman en Pieter was ik dit weekend te schilderen in Warmond – een welvarend, schilderachtig dorpje aan de Kager plassen bij Leiden. Het water was mij iets te pittoresk, maar Warmond blijkt ook een katholiek bolwerk te zijn. Ooit was er het grootseminarie van het bisdom Haarlem gevestigd: een immens gebouw, nu een bejaardentehuis. Verscholen tussen het geboomte van het seminarie-park ligt aan de Herenweg de neo-romaanse Sint Matthiaskerk, met daaraan vastgebouwd een kolossale pastorie. In Warmond is het katholieke geloof nog levend: in de pastorie werden zaterdagmiddag de jonge kinderen vermaakt, zaterdagavond was er in de kerk een mis. Desalniettemin lijkt de pastorie voor een deel leeg te staan. De parkeerplaats van de pastoor wordt niet gebruikt. Een bord “Keldertje” wijst naar de zijkant van het gebouw — een voormalige jeugdsoos? Achter de ramen van de kelderverdieping zijn alle blinden toe: de Warmondse puberjeugd vermeit zich blijkbaar zonder pastoraal toezicht elders.
Wat in moai spul hast makke, en wat in soat, en wat een ferskaat. Tige moai om te sjen.