Het portretmodel is een jong meisje, dochter van een van de vaste (naakt)modellen. Twee prachtige vlechten heeft ze. Het is een hele kunst die vlechten als vlechten te laten ogen; het duurde even voordat ik doorhad hoe het moest. Zomaar wat aanrommelen werkte niet (zie de vlecht rechts). De truc was me te concentreren op het patroon binnenin: de strengen die middenin over elkaar heen vallen. De buitenvorm volgt dan vanzelf. Onderstaand portret is mijn beste van de tekenavond. Behalve met de vlechten ben ik ook tevreden met de vorm van de oogkassen. Twee weken geleden had ik daar best veel moeite mee, nu staan de ogen op een redelijk natuurlijke manier in het gezicht.
Lisa (50 x 65 cm)