Mijn motivatie voor het tekenen met puur zwart en wit komt van het linosnijden. Daar snij je het wit uit en druk je met zwart. Het zwart van de drukinkt geeft een prachtig zinderend en intens diep-zwart. Tekenend in zwart-wit gaat het precies andersom. Daar begin je met een maagdelijk wit vel en teken je het zwart in. Eigenlijk zou ik er volvet in willen gaan met de Oostindische inkt. Alleen, dúrven doe ik het nog niet want het is eng: het zwart ‘soept’ snel dicht en als je er eenmaal mee begint, lijkt er geen weg terug. In onderstaand portret lag in de rechter oogkas een diepe schaduw. Die is op zich goed weergegeven, maar het zwart had verder doorgezet moeten worden. Maar waar? En hoe? Wie het weet, mag het zeggen.
No photo found.