Te lang doorwerken aan een tekening is een veel voorkomende fout. Op het moment dat je had moeten stoppen, werk je door waardoor je werk niet beter wordt maar slechter. Dit overkwam mij deze modeltekenavond. Ik was aan het werk met water: eerst het papier kletsnat maken, daarna met verdunde inkt de vorm opzetten. Stapsgewijs kun je dan met kwast of pen meer pigment aanbrengen — een werkwijze waarbij de figuur geleidelijk vanuit het papier “opdoemt”. De pose van het model werd onderbroken door de pauze. Daardoor had ik halverwege een prachtig suggestieve tekening met veel grijswaarden en een enkele lijn. Na de pauze nam het model dezelfde pose aan en ik … werkte door. Dom, dom, dom. Het eindresultaat (zie onder) is nog steeds toonbaar, maar eigenlijk zit er een mooiere tekening onder. “Alles van waarde is weerloos”, dichtte Lucebert. De strekking van het desbetreffende gedicht komt akelig dicht bij het hierboven beschreven proces.