Schaker Jan Hein Donner was geen bescheiden man. Van hem is de uitspraak: “Ieder groot mens heeft een fout. Bij mij zijn het mijn voeten.” Zelf heb ik veel meer fouten dan alleen mijn voeten. Eén daarvan is mijn neiging te groot te werken, te monumentaal. Een tekening zet ik vaak groot op, zó groot dat ik geen ruimte meer op het papier overhoudt. Stikjaloers ben ik, op de kunstenaars die hun tekening altijd mooi gelikt op hun tekenpapier weten te plaatsen, met een koninklijke witmarge links en rechts, boven en onder. Vanavond overkwam dit mij weer eens. Ik had het model mooi en profil. Dat profiel wilde ik nadrukkelijk opzetten. Om de verhoudingen recht te doen, moest ik het achterhoofd enkele keren vergroten. Zóveel groter, dat het daardoor bijna van het papier afviel. De marge van onderstaand portret is miniem, slechts enkele millimeters. Waar deze neiging vandaan komt? Geen idee. Door mijn gereformeerde opvoeding? Vind ik het zonde zoveel marge over te houden? Zonde van het papier?
No photo found.